Inhoud
- Definitie - Wat betekent Floppy Disk Drive (FDD)?
- Een inleiding tot Microsoft Azure en de Microsoft Cloud | In deze gids leert u waar cloud computing over gaat en hoe Microsoft Azure u kan helpen bij het migreren en runnen van uw bedrijf vanuit de cloud.
- Techopedia legt Floppy Disk Drive (FDD) uit
Definitie - Wat betekent Floppy Disk Drive (FDD)?
Een diskettestation (FDD) of diskettestation is een hardware-apparaat dat gegevensopslaginformatie leest. Het werd uitgevonden in 1967 door een team van IBM en was een van de eerste soorten hardware-opslag die een draagbaar apparaat kon lezen / schrijven. FDD's worden gebruikt voor lezen en schrijven op verwijderbare diskettes. Diskettes zijn nu verouderd en zijn vervangen door andere opslagapparaten zoals USB en netwerkbestandsoverdracht.
Een inleiding tot Microsoft Azure en de Microsoft Cloud | In deze gids leert u waar cloud computing over gaat en hoe Microsoft Azure u kan helpen bij het migreren en runnen van uw bedrijf vanuit de cloud.
Techopedia legt Floppy Disk Drive (FDD) uit
Een floppydisk kwam meestal in drie formaten, 8 inch, 5,5 inch en 3,5 inch en werd kleiner naarmate de technologie verder ging. De nieuwere, 3,5-inch versie gebruikte meer geavanceerde technologie en bevatte meer gegevens dan eerdere modellen, terwijl de originele 8-inch floppy drive werd ontwikkeld om instructies op hardwareniveau en / of gegevensstructuren met de naam microcode in het IBM System / 370 te laden mainframe. De 8-inch flexibele diskette was alleen-lezen, bevatte 80 kilobytes geheugen en werd een geheugenschijf genoemd. Acht-inch diskettes maakten geen verbinding met het moederbord, maar draaiden op een draaitafel die werd aangedreven door een tussenwiel.
Toen de floppydisk naar een kleiner 5,5- en 3,5-inch ontwerp ging, veranderde de FDD ook. Om plaats te bieden aan een kleinere diskette, moest een FDD agressieve wijzigingen aanbrengen door de grootte van de opening van het diskettestation aan te passen aan de grootte van de diskette voor compatibiliteit. Jarenlang had de meeste pc's en notebooks een diskettestation. Het gebruik van een diskette om gegevens tussen pc's uit te wisselen was een standaardmethode voor veel computertechnici. De floppydisk was een van de meest gebruikelijke manieren om voldoende hoeveelheden gegevens buiten de harde schijf van een computer op te slaan voor persoonlijk gebruik, omdat ze goedkoop en gemakkelijk mee te nemen waren.
Naarmate de technologie voortschreed, konden diskettes eindelijk lezen en schrijven. Op dit moment hadden FDD's vier basiscomponenten:
- Magnetische lees- / schrijfkoppen (een of twee)
- Een spilkleminrichting die de schijf op zijn plaats hield terwijl deze 300 tot 360 rotaties per minuut draaide
- Een frame met hendels waarmee het apparaat werd geopend en gesloten
- Een printplaat die alle elektronica bevatte.
De lees- / schrijfkoppen konden beide kanten van een schijf lezen en dezelfde kop werd gebruikt voor lezen en schrijven. Een afzonderlijke, bredere kop werd gebruikt voor het wissen van gegevens om ervoor te zorgen dat alle gegevens werden gewist zonder de gegevens op het aangrenzende spoor te hoeven verstoren.
Een diskettestationkabel kan twee drives bevatten. In een computersysteem was het station aan het einde van de kabel station A. Toen een ander station werd toegevoegd, was dit verbonden met het midden van de kabel en heette het station B.
Diskettes zijn meestal een hardware-apparaat uit het verleden. Nieuwere hardware-apparaten zijn geïntroduceerd, waaronder ZIP-drives, CD's en USB. Tegenwoordig worden floppydrives meestal niet meegeleverd op een pc, notebook of laptop.