Een diepgaande blik op Cloud Bursting

Schrijver: Eugene Taylor
Datum Van Creatie: 9 Augustus 2021
Updatedatum: 8 Kunnen 2024
Anonim
Ik werk in het Private Museum for the Rich and Famous. Horror verhalen. Verschrikking.
Video: Ik werk in het Private Museum for the Rich and Famous. Horror verhalen. Verschrikking.

Inhoud


Bron: Ajv123ajv / Dreamstime.com

Afhaal:

Cloud bursting is nog steeds een work in progress, maar komt steeds dichter bij de praktische realiteit.

Sinds het begin van het cloudtijdperk kijkt de onderneming uit naar de mogelijkheid om overtollige gegevens naadloos over te brengen naar virtuele infrastructuur van derden - ook wel cloud bursting genoemd. Maar hoewel technologisch mogelijk, lijkt deze prijs praktisch altijd onbereikbaar te blijven, zelfs in hybride omgevingen die geacht worden robuuste connectiviteit tussen on-premises en externe datacenters te ondersteunen.

Het blijkt dat de obstakels voor dit niveau van functionaliteit formidabeler zijn dan aanvankelijk gedacht, en zelfs de use cases zijn niet zo sterk gezien de enorm verschillende operationele omgevingen die traditionele en cloud-gebaseerde architecturen bewonen.

Prestatiekosten?

Om te beginnen, zegt Gartner-analist Lauren Nelson, barst het zowel interne als externe netwerken aanzienlijk, waarvan er maar weinig is geabstraheerd dat het zeer dynamische workflows kan ondersteunen. Dit betekent dat voor het implementeren van een effectieve burstomgeving de meeste netwerken overprovisioneel moeten zijn om piekbelastingen te kunnen verwerken, wat de kosten opdrijft en veel van de bandbreedte inactief laat tijdens normale bedrijfsperioden. Om deze reden kiezen veel bedrijven voor een gehoste private cloud, die hetzelfde prestatieniveau en isolatie biedt als een on-premises datacenter, maar gemakkelijker workloads kan laten barsten in de openbare bronnen van de provider. (Zie Public, Private en Hybrid Clouds: Whats the Difference? Voor meer informatie over verschillende typen cloudservices.)


Toch staan ​​problemen als interoperabiliteit en integratie een volledig naadloze burst in de weg. Net als het datacenter voor bedrijven beschikken de meeste cloudfaciliteiten over een verzameling hardware, software, virtualisatie en andere oplossingen - zelfs die zijn gebouwd rond aangepaste platforms en open referentie-architecturen. Telkens wanneer het ene platform een ​​ander moet opvragen of gegevens van het ene formaat naar het andere moet converteren, wordt een kleine vertraging geïntroduceerd, en dit kan merkbaar worden voor gebruikers naarmate de werklast toeneemt en het verbruik van hulpbronnen begint te schalen.

Zelfs wanneer workloads met succes door deze technologische diaspora worden geduwd, kunnen de prestaties enorm variëren van cloud tot cloud. Een belangrijk probleem, zegt Mike Puglia van Kaseya, is het feit dat traditionele datacentertoepassingen niet zijn ontworpen om te worden uitgevoerd in dynamische cloudomgevingen en vice versa. Dus zelfs binnen dezelfde applicatie, kunnen interne gegevensstromen in het datacenter veel sneller bewegen dan die welke het WAN moeten passeren om de cloud te bereiken en terug. En omdat de meeste organisaties onvoldoende inzicht hebben in de infrastructuur van hun cloudprovider, kan het moeilijk, zo niet onmogelijk zijn om precies te bepalen waar de knelpunten zijn en hoe deze kunnen worden opgelost.


Voorspelbare workloads Help

Het nieuws is echter niet allemaal slecht. Zoals technisch schrijver Tyler Keen onlangs opmerkte, is bursting een stuk eenvoudiger als je weet wanneer en door hoeveel je werklast zal stijgen. Een e-commerceomgeving die tijdens de vakantie bijvoorbeeld veel verkeer ziet, kan een vooraf geconfigureerde cloudomgeving gebruiken die dynamisch wordt geschaald naar de gewenste niveaus. In veel gevallen is de omgeving al gekoppeld aan een beperkte aanwezigheid in de cloud, zodat de onderneming niet echt gegevens "barst", maar meer middelen van de provider verbruikt dan normaal. Om dit te bereiken, moet de applicatiesoftware natuurlijk worden aangepast om omgevingen met meerdere instanties te ondersteunen, en dit wordt ingewikkelder naarmate de app afhankelijk wordt van meerdere services van derden.

Maar zouden niet al deze problemen moeten verdwijnen met de opkomst van virtueel netwerken en het softwaregedefinieerde datacenter (SDDC)? Misschien niet helemaal, zegt Dave Cope, senior directeur marktontwikkeling voor Cisco CloudCenter. Hoewel deze en andere ontwikkelingen zeker helpen, zal de echte doorbraak komen van abstractie op applicatieniveau en de ontwikkeling van cloud-onafhankelijke applicatieprofielen. Dit levert het centrale punt van zichtbaarheid en controle, zodat de onderneming haar workflows kan beheren, ongeacht waar of hoe ze worden ondersteund. Zelfs als de app overgaat tussen publieke, private en hybride bronnen, behouden gebruikers een consistente interface, zelfs als de app zelf continu wordt geïntegreerd en geüpgraded via geavanceerde DevOps-processen. (Zie Het softwaregedefinieerde datacenter: Whats Real en Whats Not voor meer informatie over softwaregedefinieerde datacenters.)

Met deze aanpak kan de onderneming ook cloud-achtiger worden zonder het kostbare, tijdrovende proces van het omzetten van legacy-infrastructuur in private clouds. Met behulp van een toepassingsgericht beheer- en orkestratieplatform kunnen organisaties hun volledige applicatieportfolio omzetten in een op verbruik gebaseerd servicemodel dat prestaties en consistentie bij alle infrastructuurconfiguraties handhaaft. Dit is echter een grote opgave voor veel ondernemingen, omdat het de relatie tussen infrastructuur, applicaties, gegevens, gebruikers en zelfs het bedrijfsmodel fundamenteel verschuift.

Geen bugs, geen stress - Uw stapsgewijze handleiding voor het creëren van levensveranderende software zonder uw leven te vernietigen

U kunt uw programmeervaardigheden niet verbeteren als niemand om softwarekwaliteit geeft.

De toekomst van barsten

Desalniettemin is dit precies de reis waarmee de onderneming van vandaag wordt geconfronteerd, omdat deze de realiteit van digitale transformatie en de opkomst van de servicegedreven economie confronteert.De huidige datagebruiker heeft weinig geduld voor latentie, serviceonderbrekingen of andere excuses die voorkomen dat ze krijgen wat ze willen wanneer ze willen, maar de traditionele datacenterinfrastructuur is niet flexibel genoeg om dit functionaliteitsniveau te ondersteunen, terwijl de cloud niet altijd de meest kosteneffectieve oplossing.

Op dit moment is een volledig naadloze, gedistribueerde architectuur nog steeds een work-in-progress, maar met de grote technologische beperkingen duidelijk geïdentificeerd, is het geen eind om een ​​omgeving voor te stellen waarin gegevens en applicaties op een dag vrijelijk meerdere resourceconfiguraties zullen doorkruisen en dynamisch hun optimale ondersteuningsinfrastructuur samenstellen.

Zodra dat is bereikt, moet het barsten van gegevens van de ene set bronnen naar de andere in een handomdraai zijn.